دخیر ه گاه بیوسفر کویر به وسعت حدود 686598 هکتار در حاشیه شمال غربی دشت کویر و شرق دریاچه نمک قرار دارد. این ذخیره گاه بیوسفر انواعی از زیستگاه ها شامل صخره ها و برون زدگی های سنگی، دشت های دامنه ای، بیابان های سنگ ریزه ای، بیابانهای شنی، (نبکا و ارگ) ، حوضه های انتهایی (دشت شور ، کویر و سبخا)، وادی ها ، چشمه ها و برکه ها را دارا می باشد. هدف اصلی این پژوهش ، شناسایی گونه های گیاهی و معرفی فلور ذخیره گاه بیوسفر کویر است. به این منظور نمونه های گیاهی از زیستگاه های مختلف منطقه در طی سه فصل رویشی بین سالهای 1378-1373 جمع آوری و سپس با استفاده از فلورهای مختلف شناسایی شدند. شکل های زیستی گونه های شناسایی شده از این ذخیره گاه تعیین گردید و طیف زیستی منطقه ترسیم شد.بر اساس داده های به دست آمده از پراکنش جغرافیایی گونه ها و منابع موجود، جایگاه منطقه از نظر جغرافیایی گیاهی ایران مورد بررسی قرار گرفت. از 359 گونه و تقسیمات تحت گونه ای شناسایی شده از منطقه ، 3 گونه بازدانه، 312 گونه نهاندانه دو لپه و 44 گونه نهاندانه تک لپه هستند. این گیاهان به 43 تیره و 224 جنس تعلق دارند. بیشترین غنای گونه ای در تیره های Asteraceae,Chenopodiaceae, Brassicaceae, Poaceae, Boraginaceae,Fabaceae دیده می شود . در بین گیاهان منطقه، تروفیت ها با 198 گونه (55.1درصد) فراوان ترین شکل زیستی منطقه هستند . پراکنش 245 گونه (68.3 درصد) به ناحیه ایرانی - تورانی منحصر می گردد که از این تعداد، 30 گونه (12.2 درصد) اندمیک ایران هستند.

فهرست گیاهان پناهگاه حیات وحش و بخش شرقی منطقه حفاظت شده ذخیره گاه بیوسفر توران ارایه می گردد. ذخیره گاه بیوسفر توران به وسعت حدود 1.8 میلیون هکتار در بخش شمالی دشت کویر واقع است. این ذخیره گاه انواعی از زیستگاه ها شامل سه دشت پهناور با ارتفاعهای مختلف از 1400-700 متر، سه رشته کوه به نام های کوه پیغمبر در جنوب شرقی با ارتفاع 2265 متر، شترکوه در غرب با ارتفاع 2281 متر و کوه ملحد و در شمال غرب با ارتفاع 2411 متر از سطح دریا، حدود 200000 هکتار تپه های ماسه ای، کفه (کویر) وسیع غیر حاصلخیز و سیستم رودخانه ای شور را دارا می باشد. در مجموع 604 گونه گیاهی شامل 1 گونه جلبک، 1 گونه سرخس، 2 گونه بازدانه و 600 گونه نهاندانه از منطقه گزارش شده است که به 55 تیره و 296 جنس تعلق دارند. 432 گونه (71.4 درصد) فلور منطقه انحصاری ناحیه ایران – تورانی هستند که از این تعداد 46 گونه انحصاری ایران می باشند و در میان آنها دو گونه Astragalus kavirensis و A. touranicus انحصاری ذخیره گاه بیوسفر توران هستند. در بین گیاهان منطقه، تروفیت ها با 268 گونه (44.4 درصد) و همی کریپتوفیت ها با 153 گونه (25.3 درصد) مهمترین شکل های زیستی منطقه می باشند.

ذخیره گاه بیوسفر میانکاله با وسعتی حدود 68800 هکتار و با موقعیت 53o 35¢- 54o 2¢ طول شرقی و 36o 45¢-36o 55¢ عرض شمالی در 12 کیلومتری شمال شهرستان بهشهر (استان مازندران) واقع شده است. پوشش گیاهی منطقه بر اساس روش براون - بلانکه (زیگماتیست) مورد مطالعه قرار گرفت و طی آن 26 جامعه گیاهی بر پایه تجزیه و تحلیل داده های جامعه شناختی با استفاده از نرم افزار آنافیتو به روش های تجزیه و تحلیل ارتباط های عاملی (AFC) و طبقه بندی سلسله مراتب بالارونده (CAH) تشخیص داده شد. جامعه های زیر بخش بیشتر پوشش طبیعی منطقه مورد مطالعه را تشکیل می دهند: Punicetum granati, Junco maritimi - Rubetum sancti, Juncetum littoralis, Salicornietum europaeae پراکنش جامعه های گیاهی منطقه اساسا تحت تاثیر خصوصیات شیمیایی خاک از جمله EC، کاتیون های Na+، Ca2+، Mg2+، آنیون های Cl-، HCO3-، SO42- و سطح ایستایی قرار می گیرند.

همزیستی با قارچ های میکوریزی آرباسکولار وزیکولار باعث بهبود رشد و نمو در گیاهان به وسیله افزایش جذب عناصر، بهبود بخشیدن رابطه آبی گیاهان و حفاظت از گیاهان در مقابل بیماری ها می شود. در این مطالعه هشت ایستگاه بر اساس تنوع گونه های گیاهی و ارتفاع در بخش غربی منطقه حفاظت شده خارتوران بین نقاط جغرافیایی 35o 57oN تا 35o53' و 55o 59oE تا 55o 58′ انتخاب گردید. در هر ایستگاه درجه اهمیت گونه های گیاهی غالب و درصد همزیستی با میکوریز محاسبه گردید. همچنین با جداسازی اسپورهای قارچ های میکوریزی در ریزوسفر این هشت ایستگاه 12 گونه قارچ آربوسکولار- وزیکولار شناسایی گردید که به غیر از یک گونه بقیه متعلق به جنس Glomus هستند.

پدیده های بیابان زایی و کویرزایی از جمله مهم ترین مشکلات نواحی خشک و نیمه خشک به شمار می رود. توسعه چشمگیر کویر میقان، بحران محیط زیست را در پی داشته است.از جمله مهم ترین علل پیشروی کویر میقان، تغییرات اقلیمی، کمبود بارندگی، فعالیت های ناشی از عملکرد انسانی، ژئومورفولوژی است.حوضه آبخیز بسته میقان به وسعت 5440 کیلومتر مربع در شمال شرق اراک واقع است. ارتفاعات بیش از 3000 متر در حوضه اثرات رطوبتی خود را بر جای می گذارد.اهمیت پوشش گیاهی در این حوضه جالب توجه است و احیا و توسعه آن می تواند پیامدهای خوبی در برداشته باشد. قره داغ نیز از مهم ترین گیاهان شورپسند در حاشیه دریاچه شور کویر میقان است که نشانه مقاومت در برابر شرایط سخت و شور تلقی می گردد. هدف تدوین مقاله معرفـی کویـر میقـان و راه های احیای آن بوده ایستگاه های مورد مطالعه اراک و داودآباد است .